بهشت من ساقی پیمانه‌های معرفت و محبت

اهل دنیا که دل فسرده شوند، سری به‌اندوخته‌های دنیایی و مادی خویش می‌زنند و اینگونه تسکین می‌یابند و از آنچه دارند و اندوخته‌اند احساس شادمانی می‌کنند.

اهل آخرت نیز، آنگاه که محزون گردند سری به بهشتی که با دست و عمل خویش پیش فرستاده‌اند، می‌زنند و دل آرام می‌گردند

 ما که در زندگی این جهانی خویش، اندوخته‌ای نداریم و چون می‌داشتیم رغبتی بدان نبود ما را، و در زندگی آن جهانی نیز، حقیقت خویش از تمنای بهشت و اندوه و خوف دوزخ، عاری کرده‌ایم، چون دل فسرده و غمین و محزون گردیم به کلام پیغمبر بیداری و بصیرت، امام روح‌الله التیام می‌یابیم؛ «...گاهی انسان عاصی و گناهکار بر اثر دوری از حق و کثرت معصیت آنچنان در تاریکی و نادانی فرو می‌رود که دیگر نیازی به وسوسه شیطان ندارد، خود به رنگ شیطان در می‌آید. صبغه‌الله، مقابل صبغه شیطان است و کسی که دنبال هوای نفس رفت و از شیطان متابعت کرد به تدریج به صبغه او در می‌آید...» 

قطره در اندیشه دریا چو باشد واصل است / هر کجا باشی ز فکر دلستان بیرون میا 

ما را بهشتی است زوال ناپذیر در اعماق بصیرت و قوه ادراک نه از آن بهشت‌های صوری و مجازی که اهل دنیا به گمان خود برای خویش ساخته‌اند و نه آن بهشت خیالی که زاهدمآبان جهادگریز در نظر مجسم کنند و به شوق آن، عبادتهای شب و روزشان را بیفزایند!
بلکه از آن بهشت‌ها که فقط از بین دو انگشت اشارت و بشارت « مسیحا امام خامنه ای » رؤیت گردد. از همان بهشت‌ها که هفتاد و دو حواری حسین بن علی علیه‌السلام از بین دو انگشت او دیدند و مراتب یقین افزودند تا فردای عاشورا هزار جان به پای مهر حسین علیه‌السلام فدا کنند

بهشت من حسین علیه‌السلام است ، ساقی پیمانه‌های معرفت و محبت

... آن بهشت که اهل دنیا و زاهدان گوشه نشین داشته باشند، تنها به کار خودشان می‌آید!

بهشت ما همان «الا جمیلا» ست که رمز حیات و بقای شیعیان است...
و آن « الّا « که زینب کبری سلام الله علیها فرمود، همان «الا» در اقرار به توحید است و مبدأ و منبع و مقصد آن زیبایی که فرمود، خود ربّ العالمین است

اما، ما از همان روزی که شیدا شدیم، دیدیم زیبایی‌ها را. و به تماشای معنای « شهید « نشستیم. و به تماشای آن معامله نیکو که با رب العالمین کردند...

خونبهای من جمال ذوالجلال / خونبهای خود خورم کسب حلال

شیدا که باشی، صدای قدمهای حسین علیه‌السلام را می‌شناسی.
دل شیدا باید که صدای قدمهای حسین علیه‌السلام را بشناسد. اگر تو نیز از اهالی شهید آباد عالم باشی، شبی از شبهای هفته‌هایی که از عمرت سپری می‌شود، گذرت به صدای قدمهای حسین علیه‌السلام می‌افتد! 

و اگر صدای قدمهای محبوب نشناسی، هیچ سحری از روزگاران عمرت میهمان نگاه او نخواهی بود...

همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود.» و شفا هم که جز در نگاه حسین علیه‌السلام نباشد. 

شباهنگام که بگویندمان؛ «إقرأ وارقَه»! و ما بخوانیم خاطرات مقدس را و پر بگشاییم...
چه اهمیت دارد که آن خاطرات، نه از آن ِ من و تو که از آن ِ نیکان و خوبان عالم باشد. مهم آن است که از یاد پریشان ما دور نگردند و ما را ترک نکنند. 

بخوانیم خاطرات مقدس را و پر و بال بگشاییم. بخوانیم و پر و بال بزنیم؛ «به فجر و ده شب پربار انقلاب قسم، به زوج و فرد و به گل قطره سحاب قسم، به لحظه لحظه کوچ شب از دیار سحر، به انفجار جهانگیر آفتاب قسم، به روح سبز بهاران، به جوشش گل صبح، به قلب تشنه عاشق، به لطف آب قسم، به تاک و تاکنشان و به ساقی و ساغر، به خمّ و خمکده و مستی شراب قسم، به صادقان طریق و به راه سرخ حسین، به هرم خون بهشتی، به انقلاب قسم، به نور مصدر نور و به نور قبل از نور، به نور عشق و دل و دانش و کتاب قسم، به بغض ابر گهربار و خنده بستان، به مخمل شب قدر و به ماهتاب قسم... که تا به راه احد دست و پا نزنی، تو را فتوح نباشد، به فتح باب قسم!«

... هماره آرزو می‌کردیم سحری چشم بگشاییم و خود را در وطن مألوف خویش و در آن بهشت وعده داده شده ببینیم! و رنج و حرمان فراق پایان یافته باشد و از این دوری فلک فرسا رهیده باشیم...
آرزویی بود هماره روزگاران ما را؛ محال! که بهشت را نیز به بها دهند و نه به بهانه. 

و دوری آن وطن مألوف، ما را افسرده دل و غمین می‌ساخت عمری...
نمی دانستیم که باید چشم ببندیم تا آرزویمان محقق گردد. نمی‌دانستیم باید از هر چه غیر «الله» چشم ببندیم و تعلقات خویش را ترک کنیم.
وچون شبی چشم از جهان تعلقات بستیم، سحری نورانی خود را در بهشت دیدیم؛ در جنت‌الانس شهدا! 

و شاید همین سبب آن بود که نام نامی سقای معرفت و محبت بر زبان قلم سالک جاری گردد...
چرا که این روزها بسیار زمزمه می‌کنیم:

« شیدایی او که محرم و شعبان و رمضان نمی‌شناسد... برای او باید هماره شیدایی کرد... تشنگی ما برای نوشیدن از آن جرعه‌های گواراست که سقای کربلا، ساقی آن است...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

سرنوشت ......

خدایا به حق حسین ( علیه اسلام ) و شیداهای حسین (علیه السلام ) م

من می خوام زیبا شهید شم

مثل عاشقا شهید شم

کربلا نشد الهی

مشهد الرضا شهید شم ( انشاء الله .... ) ل