13 دلیل برای نفی پذیرش دانشجوی پولی

مجلس اسلامی در راستای بررسی ماده 24برنامه پنجم توسعه ، پذیرش دانشجوی پولی در دانشگاهای معتبر دولتی را به تصویب رساند که این دانشگاهها دو اجازه مهم دریافت کردند .

اول اینکه از ظرفیت مازاد خود یا ظرفیت های جدیدی که ایجاد می کنند بر اساس قیمت تمام شده ، دانشجو بپذیرند و دوم اینکه نسبت به ایجاد شعبه های در شهر های خود ویا دیگر شهرها در داخل و حتی خارج از کشور با دریافت شهریه و خارج از کنکور دانشجو بپذیرند مثلا دانشگاه تهران می تونه شعبه دومی را در شهر دیگه ایجاد کنه خارج از ضوابط کنکور سراسری و صرفا با دریافت وجه از داوطلبان ، دانشجو بگیرد

از این مصوبه به چند نکته اساسی می رسیم :

1) در طول سالهای اخیر با پیشرفت و توسعه اقتصادی جامعه بسیاری از افراد به پولهای کلانی دست یافته اند!!! که تا قبل از آن چنین درآمدهایی براشون امکان پذیر نبود. اجرای سیاستهای اقتصادی نیز در ارتقای شغلی و جایگاه این مرفهین بی تاثیر نبود و همین امر باعث توقع آنها شد که فکر کنند می توانند با استفاده از پول ، هر جایگاهی رو مال خودشون کنند . اما اگر جامعه در برابر این توقعات نه تنها مقاومت نکرده بلکه به آنها میدان هم بدهد باعث می شه روز به روز فاصله طبقاتی در جامعه افزایش پیدا کنه و همین امر باعث رخنه در موقعیت های اجتماعی میشه و نتیجه اینکه مرفهین می توانند تنها با اتکا به قدرت مالیشون و نه از طریق راه های درست آن ، به هر مقام و مسئولیتی برسند در حالیکه قشر کم درآمد جامعه محکوم به امرار معاش در رده های پایین شغلی و باعث فقیرتر شدن می شوند

2)ارائه این طرح از طرف وزیر علوم و استقبال روسای دانشگاهها از آن ، برای این است که دانشگاهها می تونند بخشی از هزینه های جاریشون رو از پذیرش دانشجوی پولی تامین کنند .

سوال اینکه : مملکتی که داعیه گسترش آموزش رایگان دارد ، چرا باید فقط نزدیک به 30 درصد از هزینه های جاری دانشگاهها رو تامین کنه که باعث تمایل مسئولین به این چنین طرح هایی شود !!!؟

3)بر اساس کدام توجیه ، مهمترین راهکار تحرک اجتماعی در کشور یعنی دانشگاه باید طبقاتی شود تا راه ورود به دانشگاه ها که در حال حاضر با کلاس های کنکور و مدارس غیر انتفاعی تا حد زیادی در حصر مرفهین برآمده است

4)با توجه به تعداد شرکت کنندگان در کنکور سراسری ، چنانچه دانشگاههای دولتی ظرفیتی مازاد بر آنچه که در دفترچه کنکور اعلام کرده اند دارند ، بهتر است آنرا در دفترچه کنکور درج کنند تا داوطلبانی که برای ورود بیشتر درس خوانده اند بر ظرفیت اضافه آن برخوردار باشد

5)ظرفیت مازاد دانشگاه قرار است از کجا تامین شود.وقتی دانشگاهها کلاس 30 نفر کارشناسی را 50 نفره و کلاس های کارشناسی ارشد 10 نفره را 25 نفره برگزار می کنند چطور می خواهند ظرفیت مازاد تولید کنند!!؟

6)نظر آقای محمد حسن ابوترابی فرد، نایب رئیس مجلس که در روز طرح ، رئیس اداره مجلس را بر عهده داشت این است که : ( باید زمینه پاسخ به نیازهای کشور تامین شود ما باید برای نیاز کشور دانشجو تربیت کنیم !!! ) اما سوال این است که آیا کشور به بیش از این میزان دانشجو که در حال حاضر در دانشگاهها پذیرفته می شوند ، به نیروی تحصیل کرده محتاج است ؟ اگر درست است که آمار بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاه از کجا آب می خورد؟ و آیا دانشجوی پولی که به کمک سرمایه پدرش و یا سرمایه ای دیگر و نه از طریق صلاحیت تحصیلی خودش ، وارد دانشگاه شده ، بهتر از دانشجویان روزانه دانشگاههای معتبر که با کنکور پذیرفته شده اند ، درس می خواند م مثمر ثمر تر از آنها برای آینده مملکت است ؟

7)پذیرش دانشجوی پولی در آینده ای نزدیک منجر به تکیه افرادی این جنین بر بر کرسی های قدرت جامعه می شود . آیا تصویب چنین قانونی باعث صعف در روحیه دانشجویان واقعی نمی گردد ؟ آیا در کنار مهر تایید زدن به این چنین لایحه ای جایی برای سخن گفتن از تولید علم و صنعت نرم افزاری باقی می ماند؟ آیا مسئولین سخنان امام راحل را در مورد ضرورت انتساب مسئولین به اقشار مستضعف نخوانده اند که اینگونه بدنه مدیریتی کشور را در آینده به اقشار مرفه محدود کنند؟

8)طبق اصل 30 قانون اساسی ، مبنی بر گسترش رایگان وسایل عالی تا سر حد خود کفایی کشور و بند 9 اصل سوم قانون اساسی ، مبنی بر بسیج امکانات دولت برای رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه های مادی و معنوی و همچنین بند 6 اصل دوم قانون اساسی مبنی بر عدل و استقلال سیاسی  و اقتصادی و اجتماعی و همبستگی ملی ، آیا تصویب چنین قانونی منجر به افزایش طبقاتی و پیوند خودرن ثروت و قدرت در جامعه که مغایر با اهداف انقلاب اسلامی است ، نمی شود؟ و آیا مجلس قانونگذار نمی بایست با عدم تایید این لایحه نسبت به نقض این سه اصل قانون اساسی واکنش نشان می داد؟

9)چرا مسئولین به جای برنامه ریزی کیفی برای دانشگاهها می خواهند به صرف تولید مدرک ، بدون ایجاد فرصت های شغلی لازم برای آن همت بگمارند؟ آیا تبدیل دانشگاه به کارخانه تولید مدرک برای مرفهین ، به بی اعتباری مدارک آموزش عالی در دانشگاههای دولتی و افت سطح علمی دانشگاهها منجر نمی شود؟ آیا این مسئله به نهادینه و قانونی کردن تبعیض و بی عدالتی در عرصه های علمی ، فرهنگی و اجتماعی نمی انجامد؟و آیا این قانون ، اصالت دادن به ثروت در برابر علم و جایگزینی سرمایه سالاری به جای شایسته سالاری نیست ؟

10)اصرار مجریان این قانون به پولی کردن دانشگاههای دولتی در حالی صورت می گیرد که در حال حاضر سیستم دانشگاهای ازاد و غیر انتفاعی و ... نیر در کشور وجود دارد و افرادی که از طریق آزمون سراسری نمی توانند وارد دانشگهای دولتی شوند، با پرداخت شهریه می توانند از این سیستم گسترده استفاده کنند.

11)در این بند از لایحه به دانشگاهها اجازه داده شده که شعبه ای دیگر از دانشگاه خودشان را منحصرا مختص به دانشچویان پولی احداث کنند . با این توصیف ، باز هم سهم دولت بزرگتر و سهم بخش خصوصی کاهش می یابد که مغایربا اصل 44 قانون اساسی در راستای واگذاری نهادهای دولتی به بخش خصوصی است .به نظر می رسد مسئولیت دانشگاههای دولتی تا آنجاست که به اندازه نیاز کشور آموزش عالی رایگان تامین کند، نه اینکه بیش از آن ظرفیت تولید کند و بفروشد و چنانچه دولت ظرفیت اضافه ای در این بخش دارد ، باید آنرا واگذار کرده تا بخش خصوصی بتواند در این حوزه فعالیت کند.

12)چند سال قبل در دیدار دانشجویی دکتر احمد نژاد با دانشجویان دانشگاه امیر کبیر، سوالی مبنی بر پذیرش دانشجوی پولی از ایشان شد که رئیس جمهور در جواب آنها گفت که : (( من در همین جا می گویم دولت با پولی شدن دانشگاهها و اینکه دانشجو از طریق پول وارد دانشگاه شود مخالف است و وزارت علوم درصصد است تصمیم غلطی که قبلا در این ارتباط گرفته شده را به آرامی و در یک محیط مانسب اصلاح کند))

13)اینکه چرا آقای رئیس جمهور به عهد خود در این خصوص وفا نکرده و علاوه بر آن خود چنین طرحی را به مجلس فرستاده است سوالی جدی در این زمینه است!

اما مهمتر از همه این بندها، برخی جهت گیری های دولت ، مجلس ، قوه قضائیه و دستگاههای مختلف است که به نظر می رسد فاصله شان را با آرمانهای انقلاب بیشتر کرده اند انقلابی که آرمان بزرگش دفاع از محرومین و مستضعفین و پابرهنگان بودانقلابی که امامش می فرمود:  خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به ددفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه دارها گردد و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند .حضرت علی (ع) می فرماید : باید سعی شود تا از راه رسیده ها و دین به دنیا فروشان ، چهره کفرزدایی و فقر ستیزی روشن انقلاب ما را خدشه دار نکنند و لکه ننگ دفاع از مرفهین بی خبر از خدا را بر دامن مسئولین نچسبانند ))